Hier weer even een bericht van Ron. Hij schrijft dit niet zelf, ik doe het even voor hem. Sinds maandag is Ron zo ontzettend moe geworden, dat hij geen fut heeft om zijn blog bij te houden. Hij kon niet eens zelf naar boven komen en lag in de badkamer op de grond, omdat hij bang was dat hij flauw zou vallen, zo slap voelde hij zich. Met vereende krachten is hij uiteindelijk toch in bed gekomen en daar heeft hij gisteren de hele dag ingelegen. Af en toe wat gegeten en veel gedronken. Plassen deed ie in een containertje van het ziekenhuis, want we moesten urine "sparen". Tja, dat is weer eens wat anders...
Vandaag gaat het ietsje beter en is Ron af en toe beneden geweest. We moesten trouwens vandaag naar het ziekenhuis om de urine af te geven en om bloed te laten prikken. Ron voelde zich nog steeds ellendig en ik moest hem in een rolstoel door het ziekenhuis verplaatsen. Had je dit nog eens gedacht, zei hij, dat je me zo in een stoel zou moeten rondrijden? Nee, natuurlijk niet, wie had dát nou gedacht? Ja, later, als je oud bent, maar nu nog zeker niet!
Nou, het was een hele onderneming en ook weer zeer vermoeiend voor Ron. Hij ligt nu weer lekker op bed en ik heb hem op het hart gedrukt het over zich heen te laten komen (makkelijker gezegd...) en het proces in zijn lichaam zijn gang te laten gaan. Er wordt toch een oorlog gevoerd daarbinnen!
Wel is hij druk bezig met het zoeken naar bijvoorbeeld voedingssupplementen, die de chemotherapie kunnen ondersteunen en die je lichaam helpen in het gevecht tegen de kanker. Daar is heel veel over te vinden! Er zijn bijvoorbeeld chinese kruiden, die (een deel van) de bijwerkingen kunnen wegnemen. Ook zijn er hele goede resultaten bekend over het innemen van haaienleverolie. En we krijgen veel tips van ervaringsdeskundigen.
Jullie weten hoe Ron is, altijd van alles aan het uitzoeken!
De groeten van Ron!
En van mij dus, Liesbeth.
woensdag 22 juli 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
