Zaterdag 8 augustus 2009.
Een bijzondere dag.
In 1992 kwamen wij in Purmerend wonen, in een nieuwbouwwijk. Iedereen was er nieuw. Direct naast ons kwam een gezin wonen waar het meteen heel goed mee klikte. Zij hadden een baby en later kwam er nog een baby bij, net als bij ons later. Na een paar jaar gingen zij scheiden en de buurman vertrok naar het buitenland.
Een bijzondere dag.
In 1992 kwamen wij in Purmerend wonen, in een nieuwbouwwijk. Iedereen was er nieuw. Direct naast ons kwam een gezin wonen waar het meteen heel goed mee klikte. Zij hadden een baby en later kwam er nog een baby bij, net als bij ons later. Na een paar jaar gingen zij scheiden en de buurman vertrok naar het buitenland.
Mijn oud-buurman kwam gisteren bij toeval langs om eens te kijken hoe het met ons ging. Ik had hem al jaren niet meer gezien. Hij wilde altijd al piloot worden en is de wereld over gaan vliegen en een pilotenopleiding gaan volgen in diverse landen (precies in de hectische tijd, dat de twee vliegtiugen het World Trade Center binnen vlogen). Inmiddels geeft hij nu ook al weer les aan piloten.
Bij binnenkomst was het wel even schrikken "Hoe is het met Ron?"............ niet wat hij zou verwachten natuurlijk, maar enfin, we waren altijd al goede praters en onze eigen kijk op het leven, de gemaakte keuzes in het leven en wat je zomaar wel en niet overkomen kan en dus ook hierover een goed gesprek. Na zoveel jaar had hij mij weer heel veel te vertellen hoe het hem was vergaan. En was natuurlijk leuk om te horen.
Het was altijd gezellig kletsen met de buurman. De "Buurmannen".... we hadden altijd veel raakvlakken en konden uren ouwenelen over alles en nog wat. We vergeleken ons samen wel eens met de gelijknamige animatieserie: "Buurman en buurman" (oorspronkelijk Pat & Mat) is een Tsjechische poppen-animatieserie van Lubomír Beneš over twee buurmannen, omdat we vaak de meest hilarische ideëen deden en uitwerkten, net zoals in de serie (maar met een beter resultaat). Ooit zouden we als buurmannen nog eens een gezamelijk zwembad in de tuinen maken. "Gelukkig" is het er nooit van gekomen: http://www.youtube.com/watch?v=hc0nTtCWuwY (buurman en buurman maken een zwembad).
Er hoefde maar iets te zijn wat ons beider interesse had en we deden het. Zoals toendertijd het geweldige Friday Night Skate gebeuren in Parijs. Wij met een groep (heel weekend) erheen en de grootste fun. Het was een bijzondere happening. Later nog eens wat andere skatetochtjes in Nederland gedaan, maar de Friday Night Skate in het Parijse skateweekend was niet te evenaren en zoveel anderen dingen meer. Zo wilde we ook heel Nederland voorzien van "light tubes" die je nu met Kerst door heel Nederland ziet. We waren de eerste, maar helaas door omstandigheden nooit groot van de grond gekomen. Maar dat het een hit was, is nu wel gebleken.
Een onderdeel wat op ons beide een grote stempel heeft achter gelaten is onze gezamelijke kelderbouw geweest. (Ik zou een kelder gaan maken en hij voelde er wel voor als buurman ook mee te doen) . Iets waar we in gesprekken altijd op terugkomen vanwege het enorme project, de moeilijkheden/uitdagingen die we moesten overbruggen en zoveel meer. (De aannemer liet ons in die tijd na één dag in steek en we moesten vanaf dat moment alles zelf doen). Het enorme project heeft ons een onvergetelijke binding gegeven. Sommigen heb ik er wel eens over verteld.
Het blijkt dat ik ook nog eens een link heb met foto's er van. Bij toeval kwam ik daar van de week weer eens op. Altijd leuk om naar terug te kijken.
Op deze link: http://themask1958.spaces.live.com/default.aspx?partner=wlhomepage&link=YourSpace Onder aan de link met het blauwe scrollbalkje gaan naar: "De verbouwing".
De foto's staan wel door elkaar, maar geven wel aan dat als je bij zo'n enorme klus en als buurmannen voor het blok staat (aannemer liet ons na 1 dag al in de steek), je alles maar samen even doet en tot een goed einde maakt, "ons voor het leven aan elkaar verbonden" heeft, met alle up's en down's, die zich hebben voor gedaan. Het resultaat mag er wezen. Ik heb er geen spijt van, maar als ik van tevoren wist dat het zo zou lopen, was ik er nooit aan begonnnen.
Als oud buurmannen hadden we dus een hele fijne avond om al de oude en nieuwe verhalen weer even boven water te halen. Toch wel weer toevallig, dat hij even in Nederland was en aankwam. Na twee uurtjes praten was ik compleet op, af, zieker etc, maar had dit contact voor geen goud willen missen.
Op deze link: http://themask1958.spaces.live.com/default.aspx?partner=wlhomepage&link=YourSpace Onder aan de link met het blauwe scrollbalkje gaan naar: "De verbouwing".
De foto's staan wel door elkaar, maar geven wel aan dat als je bij zo'n enorme klus en als buurmannen voor het blok staat (aannemer liet ons na 1 dag al in de steek), je alles maar samen even doet en tot een goed einde maakt, "ons voor het leven aan elkaar verbonden" heeft, met alle up's en down's, die zich hebben voor gedaan. Het resultaat mag er wezen. Ik heb er geen spijt van, maar als ik van tevoren wist dat het zo zou lopen, was ik er nooit aan begonnnen.
Als oud buurmannen hadden we dus een hele fijne avond om al de oude en nieuwe verhalen weer even boven water te halen. Toch wel weer toevallig, dat hij even in Nederland was en aankwam. Na twee uurtjes praten was ik compleet op, af, zieker etc, maar had dit contact voor geen goud willen missen.
.
Sommige willen graag een reactie plaatsen maar dat lukt niet hoor ik. Volgens mij moet dat makkelijk kunnen. Klik op "reactie(s)", (staat hier direct onder in het groene tektstveldje). Plaats een stukje tekst (zoals ik nu type en graag even je naam er bij. Bij "Reageer als" selecteer je -Anoniem- en klik op "Reactie plaatsen". Daarna volgt een woordje overtikken en kun je de reactie plaatsen.
