Hoe moet ik nou beginnen? Ik kan het niet anders dan maar gewoon vertellen.
In alle vroegte van de Eerste Kerstdag is mijn lieverd, mijn mannetje, Ron overleden. Dit is totaal onverwacht gekomen voor mij. Ron was erg ziek, ja, dat was duidelijk te zien. Maar ik heb geen enkele seconde gedacht dat dit wel eens fout kon aflopen. Alles zag er zo goed uit. Hij had nu "alleen nog maar" last van een longembolie. En dat was te overwinnen, toch? Maar helaas, hij kon gewoon niet meer. Zijn lijf was helemaal óp. Het is niet de kanker die hem gevloerd heeft, maar indirect toch wel. Want hij had geen lichtpuntje, geen uitzicht. Dus vechten had geen zin.
Mijn troost is dat er nu een einde is gekomen aan zijn hel. En dat verder lijden hem bespaard is gebleven. Want dat er nog een lijdensweg zou komen, stond voor hem vast.
Ontzettend bedankt voor al het goede en mooie dat jullie naar Ron hebben gestuurd, in welke vorm dan ook. Hij heeft het altijd heel erg gewaardeerd. Jullie steun was goud waard.
Lieve groeten en dank van mij!
Liesbeth
PS: ik weet niet hoe het werkt met reacties, maar dat ga ik proberen voor elkaar te krijgen.
