Maandag 7 sept 2009
De Xeloda pillen geven veel bijwerkingen. Eén ervan is het rode handen en voetensyndroom. Daar begon ik vanaf de derde chemo last van te krijgen. (foto is niet van mijn handen, want die waren onderhand paars).
De Xeloda pillen geven veel bijwerkingen. Eén ervan is het rode handen en voetensyndroom. Daar begon ik vanaf de derde chemo last van te krijgen. (foto is niet van mijn handen, want die waren onderhand paars).
Xeloda effect. Je wordt er niet vrolijk van: http://www.chemocare.com/bio/xeloda.asp
Het geeft je een gevoel van verbrande handen en voeten. Dit werd erger en erger. Lopen ging niet meer (vooruit rollend op een stoel met wieltjes kwam ik door het huis). Ook mijn handen deden te zeer om ook maar een telefoon of wat dan ook op te pakken of even iets op mijn blog te plaatsen. De laatste dag heb ik ook niet meer de pillen genomen.
Vanuit het ziekenhuis krijg je een tube baby zalf voor de schrale huid. Hielp geen bal. Gelukkig wist ik van Boegem zalf af?????
Van een oud ING collega (15 jaar gelden of zo) hoorde ik dat hij een broer had die 12 jaar in Brazilië bij de indianen had doorgebracht had, om te zien hoe zij geneesmiddelen maakte uit plantenextracten. Van die extracten heeft hij later een zalf voor brandwonden laten maken.
Dit was een heel omstreden zalf met de nodige tegenwerking vanuit alle instanties. Uiteindelijk is bewezen dat deze zalf het beste werkt tegen brandwonden, die niet open zijn. Het haalt vooral het brandende gevoel weg en zorgt voor een betere/mooiere en snellere genezing.
Deze zalf ben ik gaan gebruiken, waarna bijna alle brandgevoelige pijn uit de handen en voeten verdween. Handen en voeten zagen er niet uit, maar ik had veel en veel minder pijn. Ik wil niets aansmeren maar Boegem zalf is iets wat je eigenlijk in huis moet hebben. Al is het maar als je verbrand bent door de zon.
http://www.boegemgezondheidszorg.nl/balsem/publiciteit.htm
http://www.boegemgezondheidszorg.nl/balsem/boegembalsem.htm
Helaas heb ik er ook nog een verkoudhoud overheen gekregen, wat het allemaal niet beter maakte. Helaas ben ik dus al twee weken (en nu ook derde week) kompleet op. Nu gaat het vandaag even ietsje beter.
Morgen naar de PET/CT scan in Alkmaar om te zien hoe het met de uitzaaiingen staat en of de chemo iets heeft gedaan.
Gisteren was onze trouwdag (23 jaar getrouwd). Helaas was het me ontschoten (zoals bij meerdere mannen wel eens gebeurd geloof ik). Liesbeth herinnerde mij eraan. Waarna ik zei: "Helaas heb ik niets voor je kunnen kopen".
Waarop ik het mooie antwoord kreeg: "Het mooiste cadeau is dat je er nog bent".
Hoe werkt Xeloda: http://www.oralchemo.org/oralchemo/en/capecitabine/07.html
Algm: http://www.oralchemo.org/portal/eipf/pb/oralchemo/en/capecitabine#
Deze zalf ben ik gaan gebruiken, waarna bijna alle brandgevoelige pijn uit de handen en voeten verdween. Handen en voeten zagen er niet uit, maar ik had veel en veel minder pijn. Ik wil niets aansmeren maar Boegem zalf is iets wat je eigenlijk in huis moet hebben. Al is het maar als je verbrand bent door de zon.
http://www.boegemgezondheidszorg.nl/balsem/publiciteit.htm
http://www.boegemgezondheidszorg.nl/balsem/boegembalsem.htm
Helaas heb ik er ook nog een verkoudhoud overheen gekregen, wat het allemaal niet beter maakte. Helaas ben ik dus al twee weken (en nu ook derde week) kompleet op. Nu gaat het vandaag even ietsje beter.
Morgen naar de PET/CT scan in Alkmaar om te zien hoe het met de uitzaaiingen staat en of de chemo iets heeft gedaan.
Gisteren was onze trouwdag (23 jaar getrouwd). Helaas was het me ontschoten (zoals bij meerdere mannen wel eens gebeurd geloof ik). Liesbeth herinnerde mij eraan. Waarna ik zei: "Helaas heb ik niets voor je kunnen kopen".
Waarop ik het mooie antwoord kreeg: "Het mooiste cadeau is dat je er nog bent".
Hoe werkt Xeloda: http://www.oralchemo.org/oralchemo/en/capecitabine/07.html
Algm: http://www.oralchemo.org/portal/eipf/pb/oralchemo/en/capecitabine#
Jemig Ron,wat een extra ellende krijg je er nog eens bij. Iedereen weet van de bijwerkingen maar als je jou verhalen leest en die links bekijkt is het toch nog heftiger dan je denkt. Maar ik vind het moedig dat je je nog zo kritisch opsteld gelukkig heb je nog stijd lust en dan is het maar goed dat jij "zeurt" want zo'n gebeuren in het ziekenhuis kan toch echt niet door de beugel! gr. Hella
BeantwoordenVerwijderenHallo Ron, Liesbeth, Lana en fay,
BeantwoordenVerwijderenWij hoorden het van de week wat jou en je gezin momenteel overkomt. We zijn erg geschrokken en na deze verhalen te hebben gelezen wordt je er ook niet vrolijker van. Al heb ik veel respect en bewondering hoe jullie er mee omgaan.
Vorig jaar is Nanda haar vader overleden aan leverkanker, we weten wat je doormaakt. Maar dat jou dit moet overkomen doet mij veel. 16 jaar bij elkaar in de straat gewoond, we liepen de deur niet plat bij elkaar maar dit doet mij veel.
Al lezend door de verschillende verhalen gaan automatisch je gedachten naar de voorgaande jaren terug. De gesprekken die we hebben gehad, de verbouwing, de kinderen.
Toen we zijn verhuist hebben we nooit echt gedag gezegd, dat komt nog wel dachten we. Je ziet het, dus niet. Ik wens jou Ron veel sterkte toe de komende tijd en Liesbeth, Lana en Fay veel kracht toe om deze moeilijke tijd door te komen.
Ik hoop je nog eens te spreken als je het op prijs stelt, al begrijp ik dat je er misschien niet op zit te wachten.
Groet, Marco de Groot
Marco de Groot zei
BeantwoordenVerwijderenHallo Ron, Liesbeth, Lana en fay,
Wij hoorden het van de week wat jou en je gezin momenteel overkomt. We zijn erg geschrokken en na deze verhalen te hebben gelezen wordt je er ook niet vrolijker van. Al heb ik veel respect en bewondering hoe jullie er mee omgaan.
Vorig jaar is Nanda haar vader overleden aan leverkanker, we weten wat je doormaakt. Maar dat jou dit moet overkomen doet mij veel. 16 jaar bij elkaar in de straat gewoond, we liepen de deur niet plat bij elkaar maar dit doet mij veel.
Al lezend door de verschillende verhalen gaan automatisch je gedachten naar de voorgaande jaren terug. De gesprekken die we hebben gehad, de verbouwing, de kinderen.
Toen we zijn verhuist hebben we nooit echt gedag gezegd, dat komt nog wel dachten we. Je ziet het, dus niet. Ik wens jou Ron veel sterkte toe de komende tijd en Liesbeth, Lana en Fay veel kracht toe om deze moeilijke tijd door te komen.
Ik hoop je nog eens te spreken als je het op prijs stelt, al begrijp ik dat je er misschien niet op zit te wachten.
Groet, Marco de Groot
8 september 2009 12:14