zaterdag 19 september 2009

(44) Ontroerende kaarten en meer


Zaterdag 19 september 2009.

Niet op foto klikken (plaatje vergroot) als je er niet tegen kan!!

Kaarten en meer: Vandaag weer een paar ontroerende kaarten gekregen, met teksen zo uit het hart. Heel lief en mooi.

Maar ook de nog steeds mooie bossen bloemen die komen, de vele mails- en Hyves berichten, ook met de meest onroerende en leuke verhalen van vroeger. En ook de reacties die op mijn webog zijn gegeven, geven je het gevoel dat je voor velen een betekenis had in het dagelijks leven (van vroeger tot nu). Doet me toch wel heel erg veel.
Iemand zei eens tegen mij: "Getrouwd zijn, kinderen, vrienden, kennissen en collega's hebben, zijn de getuigen van jouw leven". Deze uitspraak vond ik altijd wel mooi, maar nu is de waarde ervan toch erg hoog.
Helaas lukt het mij soms niet altijd te reageren op mail, afzenders van bloemen etc. Maar de afzender is me zeker niet ontgaan.

Handen: Door de chemo lijkt het wel of ze van binnenuit verbrand waren en zijn gaan vervellen. Was geen pretje. Je kon niets vastpakken en zeker ook niet mooi om te zien. Nu alsmaar flink invetten en handschoenen aan. Je moet wat, hè.

Maar eens op internet snuffelen (US-sites) of er nog iets aan deze bijwerkingen te doen valt. De oncologen weten het in ieder geval niet. Je moet het hebben van fora over kanker en wat mensen zelf uitgedokterd hebben. Zoals Boegem zalf om de brandende pijn uit de handen/voeten te halen. Iemand had succes met gistpillen??

1 opmerking:

  1. Jeetje.... nu lees ik pas echt hoeveel bijwerkingen die chemokuren geven.
    Gelukkig helpt die Boegem zalf goed!

    Ik heb op internet gelezen dat die Kees Boegem eerst zelf kokend water over zichzelf heeft gegoten en dat daarna een meisje dit (vrijwillig!) nogmaals heeft gedaan bij zichzelf. Om maar aan te tonen dat het spul ècht werkt. Best shocking hoor...

    Ik verbaas me er sowieso vaak over hoe terughoudend en voorzichtig men in Nederland is met allerlei onderzoeken en behandelmethodes (je verhaal over het ziekenhuis heeft me echt rillingen bezorgd! Wist niet dat het zo erg was in een land waar je zou verwachten dat alles goed geregeld is...). En soms ook gewoon laks. En inderdaad, je zegt het ook: Je moet zelf gewoon op onderzoek uitgaan en als het ware 'vooronderzoek' plegen en dan je bevindingen of voorstel gaan voorleggen aan je arts.

    Hoe vaak mijn vorige huisarts wel niet heeft gevraagd: "Wat denk je zelf dat het is?"
    Pfff... Ja, denk ik dan, als ik dàt had geweten dan zat ik op jouw stoel...!
    En dan hebben wij nog een redelijke opleiding genoten en zijn we in staat bepaalde dingen te begrijpen. Zouden ze ook zo'n vraag stellen aan bijvoorbeeld allochtonen die de taal niet begrijpen, of ouderen die gezien hun leeftijd een veilige afstand bewaren van dingen zoals internet?

    Blijft voor mij af en toe een bizarre gewaarwording.

    Anyway: Ben blij dat je via internet wel nuttige informatie kunt opdoen en dat je hier toch bij gebaat bent. Ook al zul je af en toe meer informatie vinden dan je eigenlijk zou willen, kan ik mij zo voorstellen...

    Veel liefs,

    Hafica

    BeantwoordenVerwijderen